Godt og vondt

Mykje har skjedd sidan sist eg blogga. Eg har vore med Nyborg sørover og "bidratt" til at Nyborg no er skremmande nær seriegull. Me spelte mot TVN laurdag og eg fekk starte som libero. Eg takka for tilliten med å bli ezzzah på første serv. Kom aldri inn i ein rytme i mottak og sleit med alt som var av flakkserv. Når det er sagt var ikkje dei andre på laget noko betre. Me vant eitt og tapte eitt sett før eg til slutt fortjent blei bytta ut. Ein stor katastrofe der altså. Heldigvis fiksa dei andre på laget opp i rotet mitt og me vant 3-1. Eg la inn ein god søknad om å ikkje få spele meir denne sesongen.

Eg fekk iallfall ikkje spele dagen etterpå mot Randaberg. Me spelte betre då og vann 3-0, ganske greit, sjølv om kampen var spennande i lange periodar. Slår me Randaberg på heimebane neste helg, er me i praksis seriemeister. Synd eg ikkje får ta del i den kampen på banen, det har eg nok sørga for. Heldigvis får eg registrert kamp for å vere i troppen, og har allereie sikra meg gullmedalje dersom det skulle gå vegen.

Nok volleyball, faktisk. På skulen ventar eit essay der første utkast skal inn om 10 dagar. Eg skal lese to bøker og samanlikne noko frå dei. Det er ei vanskeleg oppgåve. Ei vanskeleg oppgåve som eg ikkje har begynt på. Eller, eg har lese halve eine boka. Men no trengs det eit skippertak. Håpar at det ordnar seg nokonlunde. Er framleis ekstremt umotivert og uinteressert i det som føregår på skulen. Gjorde eit aldeles hakkandes feil valg ved å gå på Engelsk. Gledar meg til å vere ferdig, sjølv om det er kjekt å vere med folk frå faddergruppa.

I dag begynte Tippeligasesongen for Brann. Eg skal ikkje sei meir enn at det blir ein lang og grusom sesong. Men eg ser framover og satsar på at Steinar Nilsen har ein plan. Reknar med Brann klarar ein plass omtrent midt på tabellen. Skal ikkje forvente meir enn at dei ofrar 100% kvar einaste kamp.

Samstundes går rykta om at Erlend Mæland har gjort uskikkelige ting på trening igjen. Fekk bekrefta dette hos sikre kjelder innad i Rossvoll- miljøet.