Laurdagens kamp

Jepp, då er det nok ein spelefri søndag, noko som gjer meg plenty med tid til å skrive ei oppdatering på kva som skjer i det utruleg uspennande livet mitt.

Etter cupfinalesuksessen i Randaberg førre helg var det spennande å sjå om me kunne halde nivået oppe når me i går spelte ny seriekamp på samme plass mot samme lag. Og gjett om me tok utfordringa. Men me fekk ein litt spesiell oppladning til kampen. Det innebar å køyre ein leigebil som viste seg å ha ein feil på motoren. Det gjorde , etter først å ha kjørt opp heile oppoverbakken i ein undervannstunell i andre gir, med rundt 4000 omdreiningar heile vegen, at me måtte stoppe litt forbi Stord og vente ein time på ein ny (og betre) bil. Me ankom Randaberghallen omlag ein time før kampstart. Optimalt? Neppe.

Kampen i seg sjølv blei ein kort affære. Etter å ha feid over Randaberg med 25-7 i første sett, spelte Randaberg litt betre i dei to neste, men dog utan å vere i nærleiken av å true oss. Det tok oss under ein time å gå sigrande av banen. Svært imponerande av oss, som har ein tendens til å sleppe oss nedpå i kampar me har kontroll på. Me koste oss på banen i går, så det var kjekt. For min eigen del fekk eg, akkurat som i finalen, fint lite å gjere på. Nokre hoppservar som eg for det meste tok meg greit av og nokre gratisballar var behaldninga for min del. Tar det som eit kompliment at Randaberg servar vekk frå meg.

Anyway, me reiste frå Randaberg omlag kvart over tre. Kort prosess, med andre ord. Eg kom heim rundt kvart på ni på kvelden, og brukte den til å chille med dr.House.